Terug van Frankrijk  5.

Wat is daar allemaal gebeurt!!

Donderdag 8 september. Onze laatste dag in Frankrijk.

Vorige week donderdag heb ik mijn poging om vanuit Bedoin de top van de Mont Ventoux te bereiken moeten afbreken vanwege.......wat?

De warmte van 34 graden, mijn fiets waar ik met een 30 achter niet kleiner meer kon , mijn 92 kilo en niet te vergeten de percentage's in het bos. Dus dat waren de smoezen.

Nu aan de slag.

Nadat ik zaterdag en zondag vanuit Malaucene en Sault de top had gehaald wilde ik natuurlijk ook vanuit Bedoin nog een poging wagen. Ik was er nu toch.

In de ochtend de wekker gezet om 06.30 uur en na een ontbijt van havermout en enkele pannenkoeken met jam ga ik op pad richting Bedoin.

Het is fris en ik heb er goed aan gedaan een onderhemd aan te trekken.

Ik heb met mijn vrouw afgesproken om later achterop te komen en zij zal me in het bos wel ergens inhalen.

In Bedoin rijd ik een rondje rond de fontein en eet nog een banaan.

Ik ga van start en probeer rustig te beginnen want als ik nu te hard ga moet ik dat in het bos misschien al bekopen.

Ik ken het eerste stuk en na ruim 21 minuten kom bij de bocht linksaf.

Ik schakel direct klein en ga het bos in. 

Het is zwaar maar door mijn vroege start heb ik geen last van de warmte en voel me fitter.

De weg loopt omhoog en ik passeer de plek waar ik vorige donderdag gestopt ben. 

De bochten volgen elkaar op en in tegenstelling tot de klim vanuit Malaucene heb ik hier geen last van de vliegen. Ze zijn misschien nog niet wakker.

Als ik bij de laatste bocht voor Chalet Renard ben wordt ik ingehaald door mijn vrouw die met de auto achterop is gekomen. 

Bij de parkeerplaats bij het Chalet stop ik even ,eet een reepje en drink de rest van mijn eerste bidon leeg.

Ik kijk naar links waar de weg direct omhoog loopt en stap weer op.

Na enkele kilometers begin ik de inspanning toch te voelen en tel de paaltjes met afstand af.

Nog vier , nog drie. Het is nog niet druk maar toch zitten er wat meer renners te werken op de fiets en inhalen / ingehaald worden is het devies.

De laatste kilometers schuiven langzaam voorbij en het einde komt in zicht.

Langzaam komt ook de wind lichtjes om de hoek kijken. Het brengt eerder wat extra verkoeling dat het het klimmen zwaarder maakt.

Om me heen heeft iedereen het moeilijk op het laatste stuk maar we komen boven en 

ik heb weer een beklimming binnen.

De klok staat stil bij 1 uur 55 minuten en 38 seconden. Lekker. 

Relive mijn rit

Naast me komt een man boven die ouder dan ik (54jaar) lijkt en we raken in gesprek.

Hij is 70 jaar en gaat voor de cingle vandaag.

Mijn verbazing is groot. 

Ik kwam naar Frankrijk voor de cingle maar ik moet toegeven dat me dat niet is gelukt door al eerder genoemde excuses.

Ik benoem hem tot een held en ga met hem op de foto. Ik heb geen naam of email maar ik weet dat hij uit Ouderkerk a/d Ijssel komt en al ruim 40 jaar fietst.

Hij ging nog even zijn vrouw appen dat hij boven was en ging met me op de foto.

Ik wenste hem succes met zijn poging en laat hem zijn stempel halen in de shop.

Ik weet niet of hij het gered heeft die dag maar ik heb er alle vertrouwen in.

Mijn gedachten gaan terug aan mijn stempelkaart die op de camping is achtergebleven.

Misschien dat ik volgend jaar nog eens terug kom. 

Nog beter voorbereid

Als ik klaar ben met genieten trek ik mijn jack weer aan en maak me klaar om af te dalen.
Mijn huurfiets inleveren in Bedoin en nagenieten van de drie beklimmingen van afgelopen week.

Met een gemideelde van 45,6 km/u en een max van 67 km/u stort ik me naar beneden.
Heerlijk om bij het dalen alle fietsers die nog naar boven moeten /willen tegen te komen

Beneden lever ik mijn fiets in bij de fietsenzaak en stap in de auto op weg naar de camping waar we ons gereed gaan maken om op vrijdag weer naar huis te rijden.

Een hele ervaring rijker en hopelijk kan ik me ooit nog revancheren en mijn stempelkaart vol maken. 

Terug van Frankrijk  4.

Wat is daar allemaal gebeurt!!

Na de twee beklimmingen in het weekend gaan we op maandagmorgen de markt bezoeken in Bedoin.

In de middag fiets ik via Caromb en La Barroux richting Malaucene. Ik wil nog even kijken bij Lac du Patty maar alles is afgesloten i.v.m. eerder bosbranden in de omgeving.

Onderweg is het een prachtige omgeving met al die wijngaarden en olijfbomen.

De nodige klimmetjes en afdalingen zorgen voor de  nodige afwisseling.

Net voor Malaucene buig ik weer af richting Bedoin om daar via de Col de Madeleine te komen en vanuit Bedoin weer richting camping terug te gaan.

Een mooie weg door de naaldbossen en een uitzicht over het dal zorgt voor een ontspannen rit.

Uiteindelijk kom ik aan het eind van de rit toch weer aan ruim 30 km met een gemiddelde van
22,5 km/u. In de afdaling richting Bedoin haal een snelheid van 52 km/u.
In Bedoin stop ik bij de fietsenzaak op de hoek om mijn reservering van een huurfiets te wijzigen.
Ik had in de ochtend een aluminium fiets gereserveerd voor woensdagavond om donderdag de beklimming vanuit Bedoin opnieuw te proberen.
Ditmaal niet met mijn eigen fiets (Giant) met een 30 achter maar een Look met achter een 32.
Daar zou het mee moeten lukken. Maar ik pas de reservering aan naar een carbon frame.

Daarna rijd ik terug naar de camping en neem nog even een duik in het zwembad want het is nog steeds 34 graden en veel verandering komt daar de komende dagen niet in.

Zie mijn gegevens op Strava 

Op dinsdag wordt het een dagje Avignon maar woensdagmiddag ga ik mijn huurfiets ophalen en als mijn sensoren zijn overgezet en mijn maat is aangepast fiets ik met mijn lichte carbon naar de camping om op donderdag ochtend weer terug naar Bedoin te fietsen voor mijn 2e poging vanuit Bedoin