Niet gefietst

Het is zover. 

Zoals ik vorige week al aankondigde heb ik afgelopen week voor de eerste keer mijn dagelijkse fietsmoment overgeslagen. Niet fietsen. het voelde raar maar ik kon echt niet anders.

Door familiebezoek uit het buitenland kom ik er echt niet aan toe.

Nadat ik vorige week woensdag nog een uurtje op de @Tacx had gezeten heb ik donderdag , vrijdag en zaterdag verzaakt. 

Dus officieel is mijn uitdaging niet gehaald en ik vind het jammer.

Door de combinatie van werk, sociaal leven en dan nu het familiebezoek zorgen ervoor dat de dag tekort is.

Ook afgelopen dinsdag ( gisteren) heb ik het niet gered en ik zal volgende weken zeker nog wat vaker verzaken. Vanaf 3 juni hoop ik mijn ritme weer op te pakken.

Het weer blijft ook een punt. Ik kan natuurlijk op de @Tacx gaan zitten maar ik heb nu eenmaal buiten gefietst en dat blijft toch lekkerder. Is ook langer vol te houden ondanks de wind, slechte fietspaden ( op sommige plekken is het echt slecht gesteld met onze paden) en de dreigende regenbuien die ons dit voorjaar overvallen.

En de komende weken ziet het er niet echt veel beter uit. Veel kans op regen en dat is voor niet een activiteit leuk. Maar ja.......

Het is nog 109 dagen tot aan 4 september dus om op de Mont Ventoux te komen is nog voldoende trainingstijd.

De komende weken zal ik veel kilometers in de auto maken naar Kinderdijk, Giethoorn, Scheveningen , Rotterdam, Amsterdam, Parijs. En we hebben al gehad de Keukenhof , Den Bosch , Westenschouwen , Neeltje Jans.

Ook de Giro wil ik blijven volgen want Steven Kruijswijk doet het geweldig en het is natuurlijk jammer dat Tom Dumoulin moest afstappen i.v.m. problemen aan zijn zitvlak.

We zullen zien of Steven dit jaar mee kan doen om de prijzen. 

Zonnig , maar wat een wind

De afgelopen week was het in Nederland geweldig weer met veel zonneschijn , met al die vrije dagen en de #Giro2016 in Nederland was het heerlijk fietsen.

Nadat ik afgelopen zondag 1 mei de Servais Knaven Classic had gefietst met 133 km in de benen ben ik maandag weer vrolijk verder gegaan met een kort ritje van 24 km.

Dinsdag deed ik er 10 km bij om woensdag verder te gaan met 50 km.

Donderdag 28 km en vrijdag had ik weer wat meer tijd dus kon ik er ruim 50 wegtrappen.

Zaterdag en Zondag avond dienst dus alleen in de ochtend kon ik 45 en 70 km afleggen.

Behalve de zon was er nog een element heftig aanwezig. Namelijk de wind.

Als de weersverwachtingen windkracht 2 of 3 geven heb ik geen idee wat je kunt verwachten.

Was het enkele weken geleden nog een koude wind. Daar is nu geen sprake van en de windrichting maakt me ook niet zo veel uit omdat ik een rondje rij en dan heb je de wind mee en een stuk tegen.

Ik ga thuis weg en voel zodra ik het dorp uit ben hoe de wind staat en kies mijn route die dus linksom of rechtsom gaat.

Vandaag was het weer een tikje meer en volgens mij gaven ze windkracht 5 en dat was ook te voelen.

Op weg naar huis ging ik helemaal stuk en ben eerlijk gezegd iets eerder afgebogen dan dat ik gepland had.

Ook kwam ik afgelopen week terecht op een nieuw fietspad en ik had het idee een extra stukje mee te pakken maar ik kwam bedrogen uit. 

Het hield gewoon op en ik kreeg op mijn Twitterbericht hierover leuke reacties.

Zoals : daar begint het mountainbike parcours 

Ook vandaag kwam ik bij het zoeken naar een andere route tweemaal terecht op een stuk weg / fietspad dat doodliep.

Jammer dat het slecht staat aangegeven maar blijkbaar nemen gemeentes het niet zo nauw met de bewegwijzering.

Wel deze week rekening gehouden met de Giro d'Italia en ik wilde natuurlijk en fietsen en fietsen kijken. Afgelopen vrijdag na het fietsen gelijk voor de tv en zag ik Maarten Tjallingii zijn tijdrit rijden en Maarten heb ik zaterdag en vandaag ook zien rijden in de kopgroep op jacht naar de blauwe bergtrui. Dat is hem uiteindelijk gelukt. 

Prachtig om te zien dat hij doet wat hij zegt en volle bak gaat om zich te laten zien in zijn eigen woonplaats en trainingsgebied.

Wat cijfers

Het is vandaag 8 mei en ik ben sinds 1 januari elke dag aan het fietsen. Elke dag minimaal 1 uur.

Dat betekent  

Januari 31 dagen , 40 uur en 1153 kilometer.

Februari 29 dagen , 33 uur en 762 kilometer.

Maart 31 dagen , 41 uur en 711 kilometer met elke dag een virtuele beklimming van de Mont Ventoux.   http://www.dekaleberg.nl  Op de link hiernaast staat nog een stukje dat de website van De Kale Berg schreef naar aanleiding van die maart actie.

April 30 dagen , 40 uur en 1105 kilometer en nu in mei alweer 8 dagen met  16 uur en 435 kilometer. Dat maakt een totaal van 129 dagen.

Volgens Strava zijn het 170 uur en daarin is 4165 kilometer gefietst.

Op 1 januari woog ik 105 kg en vanochtend stond de weegschaal op 94.6 kg.

Mijn rustpols is de laatste dagen 46 dus dat is weer als jaren terug.

Vanaf vandaag is het nog 119 dagen tot aan 4 september waarop ik ga proberen om de Mont Ventoux 3x op 1 dag te beklimmen en het certificaat te bemachtigen van de Cinglé

Dus nog genoeg tijd om nog meer kilometers te maken en me goed voor te bereiden op deze uitdaging.

Hopelijk blijft het weer zomers en dan met wat minder wind.

De komende weken zal ik moeten verzaken op mijn uitdaging om elke dag minimaal 1 uur te fietsen. Ik en mijn vrouw krijgen familie uit het buitenland op bezoek en ga ik de toeristische plekjes van Nederland bezoeken. 

En het zal grotendeels met de auto gebeuren dus de fiets staat even stil.

Servais Knaven Classic

Afgelopen week weer 3 nachtdiensten gedraaid en dat doet altijd wat met je lichaam.

Je ritme veranderd en na de laatste nachtdienst moet je later die dag weer gewoon naar bed dus is het altijd lastig om te bepalen hoe moe je bent en hoe lang je blijft slapen als je s'ochtend thuis komt.

Ook s'middags sporten nadat je geslapen hebt is net alsof je op je nuchtere maag aan de slag gaat.

En als je dat niet gewend bent is dat niet lekker.

Dus afgelopen week van maandag t/m vrijdag i.v.m. de slechte weersomstandigheden op de @Tacx gefietst en zaterdag ben ik in de middag toch naar buiten gegaan omdat ik op zondag naar Etten Leur wilde gaan voor de toertocht van Servais Knaven.

Het was zaterdag toch ook weer fris en het leek alsof het elke moment kon gaan regenen.

Even de beentjes los getrapt en wat beweging gepakt na geslapen te hebben tot 13.30 uur.

Daarna heb ik de fiets alvast in de auto gedaan en verder alle andere spullen voor zondag verzameld.

Dus helm, bril, handschoenen, (over)schoenen, bidons, 2x gel , 2x reep, kleding, inschrijfgeld, plakspullen.

Zondagochtend heb ik het weer afgewacht om te beslissen welke afstand ik zou gaan rijden.

Uiteindelijk heb ik direct na de inschrijving bepaald dat ik voor de 122 km zou gaan.

De eerste keer dat ik over de 100 km zou gaan dus best wel spannend.

Alle spullen en eten in de zakken gestopt en bidons gevuld. Ik kon van start.

Nog een banaan gepakt en ik reed weg.

Ik heb toch echt goed opgelet maar reed bij de eerste de beste splitsing al verkeerd en na ruim 1,2 km had ik ( en andere fietsmaatjes) zoiets van "het klopt niet". Ik moet een bordje gemist hebben en ben terug gereden.

Toen zag ik het en zat op de rood/ blauwe route.

Doordat ik nooit eerder zover had gefietst wilde ik niet te hard van stapel lopen en probeerde rond de 30 km/u aan te houden en dat lukte niet overal door de wind of het slecht wegdek maar ik had voor mezelf het gevoel dat het wel goed ging.

Ik dronk regelmatig en heb na 2 uur een gel genomen. Bij de 68 km was er een verzorgingspost waar je de bidon kon bijvullen. Ook lagen er bananen en krentenbollen.

In de sportzaak van Decathlon kon je naar het toilet. 

Na 15 min vertrok ik weer voor de laatste 54 km en zag het helemaal zitten.

Kwam weer snel in mijn ritme maar kwam toch weer op een punt waar ik dacht een bordje te hebben gemist en draaide terug. Enkele kilometers terug maar diverse fietsmaatjes reden toch die richting op en ging dus weer volgen. Het kwam goed en ik zat dus gewoon op de route.

Onderweg heb ik altijd wind gehad en zelden vanachter maar ok, het is niet anders.

Uiteindelijk kwam ik bijna 5 uur later weer in de buurt van de startplaats en was een ervaring rijker.

Inclusief 2x fout rijden kwam ik uit op 133.8 km. 

Voor mij een bevestiging dat ik dit dus aankan zonder al te veel problemen.

Nog een banaan en de bidon leeggedronken. Even rondgekeken en gekletst met iemand van de organisatie.

Fiets in de auto en op weg naar huis. Rust voor de beentjes. Douchen en even de eiwitten aanvullen met een heerlijk bakje kwark.

Vanochtend voelde ik natuurlijk wel dat ik gisteren wat gedaan had en ben lekker 'n uurtje gaan uit fietsen met een klein verzetje en niet al te hard.

Het goede weer zit er nu echt aan te komen dus dat worden veel kilometers de komende maanden.