Terug van Frankrijk  2.

Wat is daar allemaal gebeurt!!

Vrijdag kiezen we ervoor om de markt in Carpentras te bezoeken. Het is tenslotte ook vakantie voor mijn vrouw.
In de middag kies ervoor een ritje naar Malaucéne te maken en daar een kijkje te nemen bij de start van de klim.
Samen met de kilometers terug zijn het toch ruim 31 kilometers en heb een idee wat me de volgende te wachten staat. Op zaterdag staat de klim vanuit Malaucéne op de planning.

De nacht is warm maar de nachtrust is een stuk beter dan eerder deze week.
Om 06.30 uur staat de wekker en rond 07.30 uur rijden we de camping af om na 25 minuten in Malaucéne aan te komen. 15 minuten later fiets ik weg van de parkeerplaats en start de beklimming van 21 km. Het is nergens vlak en soms kijk ik omhoog om te waar de weg heen loopt en zie dan de weg omhoog lopen en er lijkt geen eind aan te komen.
De vliegen zitten ook aan deze zijde van de berg en ze blijven me opzoeken. De neiging om mijn stuur los te laten om ze weg te slaan verdring ik want ze komen toch terug.

Mijn vrouw  maakt af en toe een foto en kan aan me zien dat het zwaar is. 

Ze roept dat het goed gaat en vraagt of ik een andere bidon wil. Nee.......

In de bochten kies ik zoveel mogelijk de buitenzijde om even mijn benen rust te geven maar dat mag geen naam hebben. 

Het wordt alleen maar steiler en ik vraag me af waar het vlakker wordt....maar dat komt niet.

Tergend lange stukken lopen omhoog en ik dwing mezelf naar beneden te kijken om niet te zien hoelang het door loopt. Ik zie op mijn Mio cyclo 11,5 % verschijnen en vraag me af of ik het ga redden.  ik kom er door heen en trap door en zie zelfs kans om snel mijn bidon aan mijn mond te zetten en knijp er dan ook eens flink in.

Als ik op het parkeerterrein van Mont Serein aan kom zet ik even mijn benen aan de grond

om nog wat te drinken, een gelletje te nemen en mijn hartslag wat te laten zakken.
Ik krijg van mijn vrouw een nieuwe bidon en vertrek weer. Op naar boven en weet nu wel dat ik het ga halen maar zwaar blijft het. Ik kan niet kleiner meer schakelen en heb ook nergens een moment dat ik een tandje zwaarder kan.
Met een gemiddelde van 10,6 km kom ik boven en na 1 uur 59 min en 45 seconden stopt de klok. Ik zit nipt binnen de 2 uur maar heb het gehaald.

Na een kus van mijn vrouw ,een foto en het nagenieten van de prestatie trek ik mijn jack aan en begin aan de afdaling.
Met een gemiddelde van 46 km/u en een maximale snelheid van 70.9 km/u stort ik me in de afdaling en het lawaai in je oren is enorm maar ik geniet.
Ik probeer zo weinig mogelijk te remmen al moet dat af en toe wel om het veilig te houden.

Als ik beneden aan kom is alle vermoeidheid weg en besluit ik als extra beloning terug te fietsen naar de camping, 13 km verderop.
Deze is binnen en morgen ga ik voor de beklimming vanuit Sault.
Relive mijn Rit en kijk de beklimming vanuit een ander oogpunt.